Popüler Sinema

Kült korku filmi Candyman (Şeker Adamın Laneti, 1992) ile hatırladığımız yönetmen Bernard Rose, artık farklı türde filmlere yönelmiş olsa da, eski günleri özlediğinden olsa gerek bu sefer yeni bir Frankenstein uyarlamasıyla karşımıza çıkıyor. Fakat film bildiğimiz gotik atmosferli Frankenstein’dan daha farklı bir senaryoya sahip ve İngiltere yerine günümüz Amerika’sında geçiyor. Filmde Doktor Victor Frankenstein’ı Danny Huston, Frankenstein’ın eşi ve yardımcısı olan Mary’i Carrie-Anne Moss, Canavar’ı ise Xavier Samuel canlandırıyor. Gönüllerin Şeker Adam’ı ve tok sesi, iri cüssesi ile korku filmlerinin kült oyuncusu olan Tony Todd ise canavarın akıl hocası kör sokak şarkıcısı Eddie rolüyle karşımıza çıkıyor.

Doktor Frankenstein ve eşi, 3 boyutlu yazıcı yardımıyla uzun bir süreçten sonra bir insan yaratmayı başarır. Yarattıkları bu muhteşem varlık, genç bir delikanlı olsa da aslında sıfırdan hayata başlayan bir insan ile aynı zeka ve davranışlara sahiptir. Bu varlığın yüzünde yara çıkmasıyla her şey alt üst olur ve bu yaralar gittikçe çoğalır. Artık bebek yüzlü genç bir delikanlıdan çok, bir canavara benzemektedir. Hem yapılan olağanüstü çalışma hem de bütün emekler boşa gitmiştir. Artık bu canavara benzeyen varlıkla bir işleri kalmadığından onun hayatına son vermeye karar verirler. O, ne kadar insana benziyor olsa da normal bir insandan on kat daha güçlü olduğu için canını kurtarmayı başarır ve ormana kaçar. Sonrasında ise kim veya ne olduğunu bulabilmek için Los Angeles sokaklarını dolaşır.

Filmde orijinal hikayeden farklı olarak ek bir karakter ile de karşılaşıyoruz. Frankenstein’ın eşi ve yardımcısı olan Mary, Canavar dünyaya ilk gözlerini açtığında onu besliyor ve ona anne şefkati gösteriyor. Böylece klasik olarak yaratıcısı olan “Baba”dan çok “Anne”ye karşı bir tutku oluşuyor. Film boyunca da her sıkıştığında Canavar’ın “Anne” diye feryat figan ağlamalarına şahit oluyoruz. Yeni yaratıldığında küçük bir bebek gibi konuşamıyor ve yürüyemiyor olsa da hızlı bir şekilde öğreniyor. Fakat bazı öğrendiklerini yanlış uygulamasından ve fiziksel olarak deformasyona uğramasından ötürü korkulan ve aşağılanan insansı bu varlık, hata üstüne hata yaptığı için de durum iyice kötüleşiyor.

İlk olarak Mary Shelly’nin romanında karşımıza çıkan korku sinemasının klasik karakterlerinden biri olan “Frankenstein’ın Canavarı” sıklıkla sinemaya uyarlandı. Bernard Rose versiyonu ile kitap arasındaki en temel fark; olayların farklı zamansal dilimde gerçekleşiyor olması. Bu da filmin daha ilginç bir yapım olmasının önünü açıyor. Basında sıklıkla duyduğumuz “3 boyutlu yazıcıyla bunu da yaptılar!” gibi haberler aslında bir nevi filmin temel mantığını oluşturuyor. Sadece gözünün bile altı ayda yapıldığı bu mucizevi varlık, her Frankenstein filminde olduğu gibi Tanrı’nın işine karışılmaması gerektiğini kanıtlar nitelikte. Bilim gelişmeye devam ettikçe doğa kanunlarını bozmaya veya yeni kanunlar yaratmaya meyilli olan insanoğlu da denemeye devam edecek ve teknolojiyi hem sevip hem de ondan korktuğumuz için yeni Frankenstein filmlerinin ve çılgın bilim adamlarının da hiçbir zaman sonu gelmeyecektir.

2015 yapımı olan Frankenstein filmindeki kanlı detaylardan da bahsetmeden olmaz. Gore sahnelerin yanı sıra body horror tadını da yakalıyor ve sırf bu yönüyle bile klasik filmlerden ayrılıyor. Canavarın deformasyona uğrayan bedeninin makyajı umulduğu kadar iyi olmadığından seyirciyi rahatsız etmeyi başarıyor. Kısaca film Frankenstein’a yeni bir soluk getiriyor ve dramla karışık kanlı bir korku filmi deneyimi yaşamak isteyenlerin hoşlanabileceği türde bir film olarak karşımıza çıkıyor. 

Twitter.com/mugeibrikci