Popüler Sinema

Yapımcılığını SineLama'nın üstlendiği, Mehmet Emin Şimşek yönetmenliğindeki Felâk'ın oyuncu kadrosunda Özlem Durmaz, Banu Çiçek, Yusuf Memiş ve Azra Atmaca bulunuyor. Kısıtlı bir bütçeyle; az sayıda oyuncu kadrosu ve filmin hemen hemen tamamının müstakil bir evde çekilmesiyle oluşturulan Felâk, son yıllarda karşımıza sıklıkla çıkan amatör korku filmleri arasında kendine yer buluyor.

Filmin konusunu, Türk korku filmlerinden alışkın olduğumuz kadın kıskançlığı oluşturuyor. Filmde;  birbirleriyle kuzen olan Nilay ile Seher'in, aynı kişiye çocukluktan itibaren aşık olmaları ve sonrasında aşık oldukları Erhan'ın Nilay'ı seçmesi sonucu Seher'in Nilay'dan büyü yaptırarak intikam alması anlatılıyor. Filmde Özlem Durmaz'ın oyunculuğu yer yer başarılı olurken, Yusuf Memiş'in oyunculuğu ise maalesef sınıfta kalıyor. Başarısız oyunculuklara, senaryodaki anlamsız diyaloglar da eklenince izleyiciyi sıkan sahneler de ardı ardına sıralanıyor. Filmdeki bu sıradanlık, boğaz kesme, bacağa ağaç dalı saplanması gibi birkaç “gore” içeren sahnenin aralara serpiştirilmesiyle aşılmaya çalışılsa da, makyaj ve görsel efektlerin yetersizliği nedeniyle bu hamle de boşa çıkıyor. 

KaraLama imzasıyla, birkaç senaristin bir araya gelerek kaleme aldıkları senaryonun, "büyü yaptırmak haramdır" haricinde bir önermesi bulunmuyor. Bu önerme de film boyunca Felâk, Bakara gibi büyüye dair surelerin arka planda okunması ve alt yazı ile Türkçe'ye çevrilmesi yoluyla izleyiciye aktarılıyor. Senaryoda, Seher'in babasının ölüm nedeni, Seher'in çocukluğunda yaşadığı paranormal durumlar, büyü yaptırmak için neden bu kadar zaman beklediği ya da büyünün işe yaramamasının nedeni gibi birçok soru açıklanmayarak hızla geçiştiriliyor. Olabildiğince basit kurgulanmış bir senaryoya sahip filmde; türe katkı sağlayan bir yenilik, orijinal bir fikir ne yazık ki bulunmuyor.

Filmin ses kaydı ve miksajı benzer amatör Türk korku filmlerine göre başarılı olsa da, bazı sahnelerde görüntü-ses senkronizasyonunda sorun bulunuyor. Filmin girişinde yer alan büyü sahnesinin atmosferi gayet başarılı; ancak filmin genelindeki görüntü yönetiminin aynı kalitede ve başarıda olduğunu söylemek zor. Filmdeki anlamsız sahnelerden biri de, kız arkadaşının başka bir adama ilgi duyduğunu fark eden karakterin, ormanda, gece karanlığında, tek başına gitar çalarak şarkı söylemesi. Bu sahneyle hem 5 dakika kazanılıyor, hem de seyirciye adeta korku yerine aşk filminde olduğu izlenimi veriliyor. Özellikle, çocukluk yıllarına ait flashback'ler filmde fazlaca kullanılmış. Kısa film olması muhtemel bir senaryonun, söz konusu flashback'ler ve gereksiz uzatılan sahneler yoluyla uzun metraja çevrilmiş olduğu söylenebilir. 

Sonuç olarak, Felâk filmine ait fragmanı izlediğinizde filmi izlemiş kadar olacağınızı söylemek hatalı olmayacaktır. Çünkü filmin gizem ve gerilimini muhafaza eden açıklamaların hepsi fragmanda mevcut.

twitter.com/gizsimsek