Popüler Sinema

Kill Me Three Times (Öldürmenin 3 Yolu), temposu hiç düşmeyen ortalama bir kara komedi. Filmde her karakterin kendine göre bir intikam ve yırtma öyküsü yer alıyor. Hiç kimse masum değil ve herkesin yaptıklarının bir şekilde bedelini ödemesi gerekiyor. Zaten filmi sıyrık bile almadan bitirebilen bir karakter de yok.

Charlie Wolfe, aldığı paradan da anlaşılacağı gibi işinin ehli bir tetikçidir ve altından kalkamayacağı hiçbir şey yoktur. Bu sefer görünüşte gayet basit ama işin içine girince çıkılması zor bir görevi kabul eder. Jack Taylor adlı bir bar sahibi, aldattığını düşündüğü karısı Alice'i takip etmesini ister. Bu görevi başarıyla yerine getiren Charlie Wolfe'a, ikinci bir iş teklifi gelir; Alice'i ortadan kaldırmak. Onun için çocuk oyuncağı olan bu görev, işin içine balıklama dalan karı-koca Lucy ve Nathan yüzünden karmakarışık bir hal alır.

Her kara komedide olduğu gibi kimin eli kimin cebinde belli değil. Alice ve Jack'in evliliklerinin kötü gitmesi ve bahtsız dişçi Nathan'ın yüklü miktardaki kumar borcu, olayları tetikleyen en önemli unsurlar. Aslında günümüzde pek çok insan benzer sıkıntılar yaşamasına rağmen filmde bu sebeplerden ötürü olaylar çığırından çıkıyor. Her şey pamuk ipliğine bağlı olduğu için en ufak bir detay bile işin rengini kana bulamaya yetiyor.Film, Charlie Wolfe'un vahim bir durumda olduğu ayan beyan ortada bir şekilde başlıyor. Sonra olayların başına dönüyoruz. Kara filmlerde sıklıkla kullanılan bu kurgusal mantık, filme yakışmış ve devamında da aynı olayları diğer karakterin bakış açısından veya mevzunun biraz öncesinden görüyoruz. Filmin hareketli kurgusu ve Tarantino filmlerinde duymaya aşina olduğumuz dinamik müzikleri de filme renk katmış. Ayrıca Red Dog (2011) filmiyle tanınan yönetmen Kriv Stenders'ın, memleketi Avustralya'da çektiği filmin mekanları da gayet güzel.

Kill Me Three Times filminin en olumsuz tarafı ironi yönünün eksik olması. İnce espriler, dokundurmalar yok denecek kadar az. Komediyi korku, polisiye, bilimkurgu gibi türlerle harmanlayan filmlerde sıklıkla yer alan Simon Pegg'in canlandırdığı Charlie Wolfe, filmin en başarılı karakteri. Ama Pegg'in varlığı bu sefer filmi kurtarmaya yetmiyor. Filmde diğer iki önemli karakteri canlandıran, son zamanların dikkat çeken genç oyuncularından Teresa Palmer ve film için kendini bayağı yıpratan Alice Braga'nın performansları gayet yerinde olmuş. Kısacası oyuncular açısından sıkıntı yok. Ama bir filmin en önemli unsuru olan senaryo bu kadar zayıf olursa ve etkileyici replikler beklediğimiz anlar boşa çıkarsa ne kadar ters köşe olay konulursa konulsun o filmin  klişe olmaktan kurtulması da biraz zor oluyor.

Tarz olarak Coen Kardeşler ile Quentin Tarantino arasında gidip gelen bu film fragmanında vaat ettiğini veriyor ama türe bir yenilik katmıyor. Var olan klişelerin sağlamasını almakla yetiniyor.

Twitter.com/mugeibrikci