Popüler Sinema

Yaşadıklarımızı bir yazsak roman olur, hatta senaryolaştırıp çeksek film olur düşüncesi, kendini ortaya yeniden çıkarıyor. Vizontele, Organize İşler ve Kelebeğin Rüyası gibi efsane filmleri sinemaseverlerin karşısına çıkaran Yılmaz Erdoğan, yönetmenliğini ve senaristliğini üstlendiği 6. uzun metrajlı filmi ve rol aldığı 12. Uzun metrajlı filmi “Ekşi Elmalar” ile vizyonda.

Filmde Yılmaz Erdoğan’a Farah Zeynep Abdullah, Şükrü Özyıldız, Songül Öden, Şükran Ovalı, Fatih Artman, Ersin Korkut ve Devrim Yakut gibi isimler eşlik ediyor. Belediye Başkanı Aziz Özay, eşi Ayda ve birbirinden güzel kızları Muazzez, Türkan ve Safiye’nin 1970’li yılların sonunda Hakkari’de muhteşem bir elma bahçesi içindeki evlerinde başlayan hikaye 90’lı yılların sonunda Antalya’da son buluyor. 15 yıl önce vizyona giren Vizontele, döneminin en başarılı yapımı haline gelmişti. Vizontele’nin o sıcak izlerini, Ekşi Elmalar da yüreğinde taşıyor. Hiçbir film tabi ki de Vizontele’nin efsaneleşmiş repliklerini, sahnelerini karıncaların filmini, Artos Dağı’nı Deli Emin’i, Siti Ana’yı ezip geçemez. Ama “Ekşi Elmalar” o bahçesiyle, Aziz Özay’ın sözleriyle, dönem kıyafetleriyle sizi 15 yıl öncesi hissini yaşatabilir. Bunu da tabi ki Yılmaz Erdoğan’dan başkası yapamazdı.

Ekşi Elmalar, bir aile ve ilçe reisi üzerinden bir aileyi anlatıyor aslında. O ailenin belki de yaşadığı dramlar, komiklikler, didişmeler, ayrılıklar her şey o hikâyenin içinde. Gerçek hikayeleri ve kişileri içinde barındıran bir hikaye olduğu için iyi bir senaryoyla karşı karşıyayız. Bahçeli evde yaşanan olaylar, yayladaki sahneler ve Antalya daki yaşananlar güzel bir çizgide ilerliyor hikâye. Sadece, Hakkâri’deki hikâyenin sonlara doğru hemen bittiğini hissettim. Antalya’ya hızlı bir geçiş ve Antalya hikâyesinin fazla uzadığı düşüncesindeyim. Sanki hikâye biraz da ekşi elma bahçesinde devam etmeliydi...

Görüntü yönetmeni Gökhan Tiryaki’nin yer aldığı her iş beni her zaman büyüler. Tiryaki, görüntü konusundaki hünerlerini “Ekşi Elmalar” da da sergilemeye devam ediyor. Drone çekimlerdeki doğallıklar, elma bahçesinde geçenler, yaylada akarsu kenarındaki sahneler, ciddi anlamda başarılı. Filmin castı ise adeta bir yıldız geçidi. Farah Zeynep Abdullah, Muazzez karakteriyle büyülüyor. Ağzına şive de gerçekten çok yakışmış. Songül Öden, bu sezon oyunculuyla konuşturmaya devam ediyor. Önce “Rüzgarda Salınan Nilüfer” deki performansıyla, şimdi de “Ekşi Elmalar” la hakikaten o uçarı, heyecanlı ve bol eğlenceli Türkan’ı çok iyi sergiliyor. Şükran Ovalı da son dönemin başarılı oyuncularından biri haline geldi ve Safiye’yi de layıkıyla performe ediyor. Üç kardeşe de o yöresel kıyafetler çok yakışmıştı. Ama bence filmin en çok parlayan performansı, ziraat mühendisi Hatip’i oynayan Fatih Artman’a ait. Artman, Hatip’in o heyecanlanan, utangaç ve saf hallerini çok iyi vermiş. Filmin en güldüren karakteri olmuş. Yılmaz Erdoğan da son zamanlardaki en sert, en yaşamış geçirmiş karakterini başarıyla oynamış. Dedesini belli ki iyi gözlemleyen Erdoğan, Reis performansıyla ayakta alkışlanacak cinsten. Ersin Korkut da aslında o hikâyeleri gerçekte yaşadığı için mavi gözlü çocuk Şivan karakterinde çok başarılı. Devrim Yakut da tiyatrodan gelen hünerini filmlerde de çok güzel yansıtıyor. Ayda anne karakterini de çok güzel oynuyor, hepimizin annesi hissini aldım. 

Hasan Saltık imzalı film müzikleri de gerçekten şahane, umarım film müzikleri albümü raflarda olur Ekşi Elmalar’ın… Filmin genel hikayesinin geçtiği ekşi elma ağaç bahçeli ev dekoru gerçekten şahane. Köyceğiz’deki manzaralar filmle çok uyumlu, özellikle tüm köyün yazın yaylaya çıktıkları zaman sahneleri güzel bir bütünlük sağlamış. 

Sonuç olarak, ailece geçmişe 70’lere, 80’lere doğru iyisi de kötüsü de yer alan bir yolculuk yapacaksınız. 90’ları da Antalya’sında kıyafetlerle hissedebilirsiniz. Ekşi Elmalar, ağzınızda ağlatabilen bir ekşilik, ama bir yandan da yüzünüzde hafif bir tebessüm bırakabilecek cinsten. Dileğim, bu filmi kaçırmamanız...

Twitter.com/CarpeDiem_Dali