Popüler Sinema

Filmi izlememi tetikleyen tek şey ‘Vampir’ ve ‘Avcı’nın birlikte cast ekibinde beraber bulunmasıdır. Abraham Lincoln’ü merak ettiğimden gitmedim açıkçası.

Senaristin sahneleri seri bir şekilde geçmesi, akıllarımıza fluluk katmış, ardından şu düşünceyi akla getirmiştir; ‘Şu ıkınmadan sonra bitecek, hemen yazmalıyım’ 

Çünkü o kadar seri bir geçiş vardı ki, sordum hani; ‘Annengil hangi gece öldü, bara gidip tanımadığın adama tanıyormuş gibi ne şekil yapıyorsun, silah tutmayı nasıl öğrendin, 2 günde nasıl yaba gibi elin oldu, o balta nasıl bir vuruşta koca ağacı devirir, derviş misin, baban böyle pasta yapmayı nerden öğrendi, yürek mi yedin, evsiz misin ?’ diye.

Adını hatırlayamadığım, iyi ki de hatırlamadığım, yardımcı başrol oyuncusu, ‘Sen, sen olmuşsun ama o gözlük olmamış be babacım.’ dedirtti resmen. Kostümcü müsün kaş yapayım derken göz çıkarmış anlaşılan. Olmamış çünkü; daha ticarete döken bir yer bulamadım henüz. ‘Bizimla değilsin’ Bir de vampirlerin klişe haline gelen 'cildin güneş ışığıyla temas haline geçmesi durumunda oluşan erime' var tabii. Kremleri sürüp, sokağa çıkmalar.. İnandırıcı değildi, sorgulatmadı değil.

Ayrıca senaristin aceleci yaklaşımı, paşamızı yaşlandırmış, üzerine iman gücünü double-comboyla yağlayıp, başrol oyuncumuza kapaklamıştır. O an dedim ki ‘Yaş yetmiş, iş bitmemiş. Ben bittim, film bitmedi’. Trenden trene atlamacalar, alevler, kanlar, aksiyonlar, uçmalar, kaçmalar… 

Türk insanıyız biz, bize böylesi gelmez hani. ‘Neymiş efendim treni havaya uçuracaklarmış. Sen ki; koskoca devletin başkanı, piri, sultanısın. Manyak mısın? Bas parayı gitsin fedailerin ölsün. Hiç mi sempatizanın yoktu da sen gittin? Nasıl başkan oldun o zaman? Bak olmadı bu.

Sakallarına aklar düşmüş hala vampirin, böcüğün peşindesin.’ Diye de düşünmedim değil. Az zıpla bey baba. Kalp, tansiyon, şeker... Bunlar Türk hastalığı değil! Sen de insan evladısın. Askerlik anısı gibi, bitemedi beyimizin aksiyonları.

Bir de şu var ki; Senaristin ‘Güzel bir sonla bitireyim de, izleyenler şok olsun, sorsunlar’ diye düşünerek sonuca bağlaması hoş olmuş. "Yardımcı başrol oyuncumuzun, yine bir barda, yeni biriyle, Abraham’la tanıştığı gibi bir tanışma sergilemesi ve tanıştığı adamın nedense siyahi oluşu biz izleyenlere ‘Obama mı lan yoksa? Oğlum ondan olmaz. Sünnetli bi kere o.’ Diye kahkaha atmamıza, salondan söverek çıkmamıza sebep olmuştur."

Özet: Ölmeyi bileceksin paşam ölmeyi.