Popüler Sinema

Albert Camus’un ‘Misafir ‘ adlı hikayesini hem senaryolaştıran, hem de yönetmenlğini yapan David Oelhoffen gerçekten cesaret gerektiren bir proje için kollarını sıvamış. Camus’un  Sürgün ve Krallık romanında bulunan Far From Men( İnsanlıktan Uzakta), diğerlerinde de olduğu gibi varoluşçuluk felsefesi ve insanlık tanımlaması üzerine bir hikaye.  Diyaloglara dökülerek insanlığın ve vicdanın anlatıldığı filmde duygular, çok naif ve kırılgan olduğu için oyunculuğa epey bir görev düşüyor. Neyse ki , Viggo Mortensen, Reda Kateb ve Djemel Barek bunun üstesinden geliyorlar.

 İspanyol asıllı Daru ( Viggo Mortensen ), Cezayir’de gözlerden ırak  bir köyde öğrencilerine eğitim verir.  Doğayı ve öğrencilerini kendine iş edinmiş olan Daru’nun yakın plan çekimlerinden hayatı nasıl sorguladığını anlamak mümkün. Bu sahnelerin durağanlığı ise bir süre sonra Muhammed’in (Reda Kateb) girmesi ile son buluyor ve yerini çatışmalara bırakıyor. Kuzenini öldürmüş olan Muhammed’in Tinguit’e karakola teslim edilme görevinin Daru’ya verilmesinin ardından her iki karakterin de vicdanı devreye giriyor ve adeta Western filmlerinin görüntüleriyle bezenmiş bir yolculuk başlıyor. Daru, Fransız işgalinin ortasında Muhammed’i sağ salim karakola teslim etmeye giderken bu yolculuğu çok da sakin atlatamadığı gibi silahını da bir atın ve bir insanın üzerine doğrultuyor. Bu hareketinden sonra sonrasında Muhammed’i suçlayarak ona tüm sinirini kusması aslında Daru’nun gerçek düşüncelerini ortaya koyması denilebilir. Tüm bu olaylardan sonra birbirleriyle daha da yakınlaşan ve açık konuşmaya başlayan bu iki adamın diyaloglarından hayatta neye değer verilmesi gerektiği üzerine sorular beliriveriyor kafamızda. Yolculuk sırasında arkadaşlıklarının da pekişmesi ile Daru, Muhammed’e kan davasından kuzenlerini ve kendisini nasıl kurtaracağı üzerinde tavsiyelerde bulunuyor ve yardım elini uzatıyor.

Daru, yolculukta başlarına gelen bazı vicdani olaylarda eski binbaşı kimliği ile tepkisini göstermesi, insan hayatını savaş sırasında bile bu denli önemseyen bir adamın, eskiden binbaşı olup onca ölümün arasından kişiliğini kaybetmeden hayatını sürdürmesi, seyircinin karaktere olan hayranlığını arttırıyor. Kendisini insanlara yardım etmeye ve insanlığa adamış olan Daru, Muhammed’e güzel bir yol çiziyor ve onun o yolda ilerleyişini uzaktan bakıp öylece seyrediyor. Bu sırada kendi hayatından, köyünden ve öğrencilerinden, vazgeçerek insanlığıyla birlikte kendi yolunda gitmeye devam ediyor.

Kovalamacayı  ve sorgulamayı orta yerinde barındıran filmde, hayatları birbiriyle zıt, Hristiyan ve Müslüman olan bu iki karakterin birleştiği nokta vicdanları ve insanlıkları oluyor. Daha çok Daru’yu tanımaya yönelik olan filmde,  biraz daha dikkatli bakınca Muhammed’in kendinden küçük kuzenlerinin hayatı için kendi hayatını nasıl da hiçe saydığını görmemek mümkün değil. İnsanlık ve varoluşçuluk üzerine kurulu bu filmin temellerinde Albert Camus’un görüşlerinin olması filmi daha da sorgulanası kılıyor. Renklerin ve doğa görüntülerinin sert seçilmesi ise asla bir tesadüf olarak görülmesin. İnsanlığın doğadan gelmesi ve yine doğaya olan dönüşünü savunan Camus felsefesini yansıtan bu görüntüler, aynı zamanda kişilerin iç dünyasını da bize yansıtıyor. 

Edebi alanda Sartre’ın, sinema alanında da Tarkovsky’in benzer dile vurumlarını yansıtan Far From Men; din, renk ve dil ayırmadan insanlığın ortak duygularıyla bize kendimizi hatırlatıyor. Günlük hayatta bile ifade edilmesi oldukça güç olan bu ince duyguları başarılı bir şekilde anlatan film , izler izlemez sizde de soru işaretlerinin hareketlenmesine sebep olacaktır.

Twitter.com/cansuoztrk4