Popüler Sinema

Adana Film Festivali'nde izlediğim ve izlerken oldukça keyif aldığım bir film olmuştu "Sofra Sırları". Ümit Ünal'ın derinlikli kalemi ve bakış açısı, Demet Evgar'ın harika oyunculuğu ile birleşince ortaya nefis bir film çıkmıştı. Film bolca festival gezdikten sonra 16 Şubat'ta vizyona girecek. Bu vesileyle filmin yaratıcısı Ümit Ünal ile keyifli bir sohbet yaptık. İyi okumalar...

"Sofra Sırları" yaklaşık 10 yıllık bir proje? Neden bu kadar gecikti seyirciyle buluşması?

Senaryonun ilk yazdığım hali Londra'da Türkler arasında geçiyordu. İngiliz bir yapımcıyla yaklaşık iki yıl proje üzerinde çalıştık, sonrasında ilerleyemedik. Projeyle burada da ilgilenen yapımcılar oldu ama ben o dönem, filmin İngiltere'de ve İngilizce çekilmesi için ısrar ediyordum, Londra'da çekimin maliyetleri çok yüksekti, gereken bütçe toparlanamadı. Sonuçta filmi Türkiye'ye uyarlamaya karar verdim, zaten hikaye her yerde geçebilecek bir hikaye. Derken şimdiki yapımcım RTNT Film ile  tanıştık ve olaylar gelişti.

Yemek yemeyi/yapmayı, cinsellik ve ölüm gibi temalarla bağdaştırıyorsunuz. Biraz açıklar mısınız?

Bunu sinemada ilk deneyen elbette ben değilim. Sinemada “Yemek Filmi” diyebileceğimiz bir tür var. Bu türün en ilginç örneklerinde mesela Greenaway ya da Ferreri gibi usta yönetmenler, yemeğin cinsellikle, ölümle bağlarını, sınıfsal ve toplumsal arka planını çok güzel işlediler. Sofra Sırları, yemek konusuna onlar kadar ağır ve ciddi bakmıyor aslında. Bir kara mizah gözlüğünden bakarak, Türk mutfağının meşhur yemeklerini hikayeye ilgi çekecek ve her şeyi çerçeveleyecek lezzetli bir unsur olarak kullanıyor. Filmi görenler ne demek istediğimi anlayacaktır, daha fazla açıklarsam sürprizi kaçacak. 

Oyuncu seçimini oldukça başarılı buldum. Demet Evgar, kanımca Türkiye'nin en iyi kadın oyuncuları arasında. Evgar'la iletişiminiz nasıldı sette? 

Demet çok iyi bir oyuncu olmasının yanında çok disiplinli ve çalışkan bir insan. Hikayeyi ve Neslihan karakterini çok iyi anladı. Sete her zaman vaktinde ve çok iyi hazırlanmış olarak geldi. Hiçbir sorun, hiçbir anlaşmazlık yaşamadık. Zaten ilk tanıştığımız andan başlayarak çok hoş, yakın bir iletişim doğmuştu aramızda. Aslında filmdeki tüm oyuncular için de aynı şeyleri söylemek isterim. Hepsiyle büyük heyecanla ve uyum içinde çalıştım, hepsiyle gözüm kapalı yeniden çalışırım.

Bu yıl neredeyse tüm festivalleri yakından takip etmiş bir sinema yazarı olarak Sofra Sırları'nın hak ettiği ödülleri kucaklamadığını düşünmekteyim. Çok iyi bir filmin hak ettiği değeri görmemesi beni üzdü açıkçası. Siz ne söylersiniz bu konuda?   

Senaryosunu yazdığım “Teyzem”, zamanında hiç festival ödülü kazanmamıştı ama çekildikten 32 sene sonra bile hala hatırlanıyor, gösteriliyor ve konuşuluyor. Eski festivallerde “Ara” ve “Nar” da görmezden gelinmişti. Ama o filmlerin ödülünü de zaman verdi. Yıllar içinde ikisi üzerine de bir çok makale, inceleme yazısı, hatta tez yazıldı. Geçen ay Antalya ve Bursa'da “Nar” yeniden gösterildi ve iki şehirde de, çok ilgili, filmi çok iyi anlayan kalabalık bir seyirciyle karşılaştım. Yani filmler konusunda asıl kararı seyirci ve zaman veriyor, kerameti kendinden menkul festival jürileri ve gürültücü pazar çığırtkanları değil.

Ümit Ünal'ın yemekle ve mutfakla arası nasıl? 

Arkadaşlarım iyi bir aşçı olduğumu söylerler. Evde yemek yapıp misafir ağırlamayı, onların güzel olmuş demesini severim. Yemek konusunda biraz deneysel takılırım. Klasik tariflere bakmam, kendi kendime yeni tatlar uydururum. Ayrıca gittiğim şehirlerde, yabancı ülkelerde yemekleri denemeye bayılırım, yemek konusunda maceracıyım. Göbeğim de öyle. 

Türk sinemasının şu an içinde bulunduğu durumla ilgili neler söyleyebilirsiniz? Karamsar mı olmalıyız? Yoksa umut var mı?

Sinemamız bir yandan hala büyük seyirci rakamlarına ulaşıyor, yurtdışında ilgi uyandırmaya devam ediyor. Ama diğer yandan finanslama sorunlarıyla, sansür ve daha kötüsü oto sansürle boğuşuyor. Geniş açıdan bakınca, Türkiye ve aslında bütün dünya  zor ve belirsizliklerle dolu bir dönemden geçiyor. Dünyanın iktidar ve paylaşım ilişkilerinin yeniden belirleneceği çok çalkantılı, karanlık bir dönem. Karamsar ve umutsuz olmak için elde bütün imkanlar hazır. Ama en berbat zamanlarda bile bence umut hep var, olmalı. Başka türlü hayata devam etmek mümkün değil.  

Yeni projeler pişiyor mu?

Bende her zaman ocakta kaynayan ya da tezgahta demlenmeye alınmış bekleyen irili ufaklı projeler vardır. Kimi bitmiş senaryo, kimi hikaye halinde. Yapımcılarla görüşüyorum, fikir alışverişi, tartışma süreci... Savaş, ekonomik kriz gibi beklenmedik bir felaket olmadıkça içlerinden biri öne çıkacak ve yakında sofraya gelecek, umarım. Durmak yok. 

twitter.com/firatsayici