Yeter! Kesişme öyküsü kusacağız artık...

Eleştiriler

Yeter! Kesişme öyküsü kusacağız artık...

(5.0/10)

Üye: Alper Turgut

Tanrı Kent (City of God) gibi kült, sert, görkemli ve çarpıcı bir film yaratan reklamcı kökenli Brezilyalı Fernando Meirelles, altı bomboş, senaryosu vasat bir kesişme öyküsü olan 360'ı çekerek, büyük bir düş kırıklığına imza atmış resmen... Bu çuvallamaya yanlış bir isim seçmiş, 180 adını taksaymış keşke, 360 şöyle bir yuvarlak çizip başladığın yere dönmektir, 180 ise tam tersidir, hani harbi iyiyken bir anda kötüye dönüşmek gibi...

360, Arthur Schnitzler'ın klâsik eseri La Ronde'den uyarlanmış ve İki kez Oscar adayı olan Peter Morgan senaryoyu kaleme almış. Hani hiç zahmet etmeseymiş de olurmuş, birbirine değen ama sonuca yürüyemeyen karakterle, aileyi ve erdemli olmayı gaye edinen yapım, hem duyguyu sirayet ettirmekten yoksun, hem de ahlak söylevini temellendiremeyerek meramı bile anlatmaktan aciz, özetle.

Filmin başrollerinde Rachel Weisz, Jude Law, Anthony Hopkins, Ben Foster, Moritz Bleibtreu, Jamel Debbouze var, güçlü bir kadro, ancak Hopkins'in bildik ve müthiş tiratları dışında hikayeye bir katkı sağlayamıyor, o başka...

Viyana, Bratislava, Paris, Londra, Rio, Denver... Farklı kentler, kadınlar, erkekler, birbirlerine değenler, aldatanlar, aldatılanlar, yeni bir yaşam umudu, can sıkıntısı, tutku oyunları, aşk arayışı, güvenli bir liman bulma arzusu, tükenen sevgi ve daha bir çok şey... Olasılık hesapları adına çekilen filmlerden biri bu, kuşkusuz. Mutlu kesişmeler, mutsuz eden tesadüfler adına ne çok yapıt üretiyor sinema, Paramparça Aşklar ve Köpekler'den girip, Trafik filminden çıkarız. Bunlar güzel örnekler, bir de facia muadili filmler var ki, dilerim artık beyazperdeden ırak olsunlar.

Geçen yıl kotarılan 360 ise tam ortada duruyor, hani varlığı ve yokluğu önemsiz... İzlesen sana bir şey katmayacak, seyretmesen pişman olmayacağın türden, misal... Aslında böylesi yetenekli isimlerden oluşan oyuncularla, kurgunu sağlam tutsan, senaryonu derinleştirsen neler neler yapılmaz ki? Kayıp kızını arayan alkolik baba, yeni bir hayat arayan genç kadın, cezaevinden çıkan dokunma manyağı bir sapık, öyküde ne ararsan var ama sonuç yok, duygu yok, karakterlerin tipleme dışında bir ederi yok. Yani yok, yok, yok. Neyse... Son olarak bu kesişme saplantısının memleket sinemasını da uzun bir süredir meşgul ettiği, ilk filmini çekmeye hazırlanan hemen hemen her yönetmenin tesadüf öyküleriyle rüştünü ispatlama gayretine girdiği, malumunuz. Yapmayın arkadaşlar, kolaya kaçmayın. Acıları kesişmelerle resmetmek, zor iştir. Ustalaşmak gerekir, müthiş bir hikayeniz, bizi inandıracak karakterleriniz, akıcı diyaloglarınız olacak, kurgu duyguyla buluşacak, tesadüf bile şansa bırakılmayacak. Bunu başarabilirseniz kesişme filmleri çekin, yoksa biz artık doyduk, hatta kusmaya ramak kaldı, bilginiz olsun.

Alper Turgut

twitter.com/AlperTurgut01