Popüler Sinema

''Ben O Değilim'', Türk sinemasının diğer arthouse (minimal özellikle) filmlerine göre daha durağan sahneler barındırıyor. Bu açıdan filmin anlaşılması, yorumlanması hatta yazılması bile çok kolay değil. Buna bağlı olarak filmi izlemekte büyük bir sabır istiyor. Zira Nihat'ın (Ercan Kesal) bekar ve sığ hayatında bir türlü anlamlandıramadığı kimlik bunalımı için filmde uzun bir evre izliyoruz. Filmde geçen her bir sahne,  her bir obje Nihat'ın bu bulantılı yolculuğunda önemli metaforlar taşıyor.Nihat'ın bu yolculuğu onunla birlikte bir hastanenin mutfağında çalışan Ayşe ile tanışmasıyla başlıyor. Daha doğrusu Ayşe'nin Nihat'a olan ilgisiyle başlıyor. Çünkü Ayşe'nin hala hapiste olan kocası Necip, Nihat'a çok benzemektedir. Hatta ikiz gibidir. Evinde omlet, patates kızartması ve makarna gibi basit yemeklerden sonra Nihat'ın  sık sık Ayşe'nin evinde yemek yemesiyle sığ hayatı bambaşka bir hal alıyor. Nihat her seferinde daha iştahla yiyor. Ayşe ile beraber televizyon izleyip, muhabbet edelim derken birden Nihat'ın anlamlandıramadığı kimlik bunalımı da açığa çıkmış olup onun 'Kendini bulma'  evresine geçmiş oluyoruz. Fakat Nihat'ın geçirdiği her bir dönüşüm başka bir dönüşümü beraberinde getireceğinden kimlik bunalımı onun ruhsal yalnızlığına dönüşmüş oluyor. (Kafka'nın ''Dönüşüm''ü ile parallelik kurulabilir pek tabi)

 

Filmin her bir sahnesinde Pirselimoğlu ve ekibinin başarılı birlikteliğini görmek hiç zor değil. Bu birliktelik en çok da teknik anlamda kuvvetli. Görüntü yönetimi ve sanat yönetiminin müthiş harmonisi filmi kıymetli kılan etmenlerden. Otel ve hücre sahneleri, o sahnelerin sabit kamera açıları çerçevesinde daha soluk renklerin kullanılması ve bunların uyumlu geçişleri önemli. Tabi bunun yanında Ercan Kesal da filmde önemli bir konumda. Küf, Yozgat Blues ve özellikle bu filmdeki Nihat gibi karakterler için Ercan Kesal'ın biçilmiş kaftan olduğu artık bir gerçek. Bunun en önemli gerekçesiyse Ercan Kesal'ın oyunculuk konusundaki nüansları ve enfes dengeli mizansenleri. Onun oynadığı karakterler anı yaşayan, koşturmacanın içinde olan karakterler değildir. Onun karakterleri genel tabirle alt kültürden beslenir. Çok fazla konuşmaz. Daha çok gözleriyle oynar. Hatta Kesal,  oynamaz o an o karakter olur. Terliği giydiği zaman sürüye sürüye yürür, yemeği yerken arada bir şapırdatır, uyandığında sürekli derin nefesler alıp verir, yüzünü sıvazlar vs. Bu yüzden Kesal'ın bambaşka bir oyunculuk sergilemesinde doğaçlamaları önemli bir yer tutar. Nihat karakteriyse Ercan Kesal'ın bu rolleri içinde benim düşünceme göre bir alamet-i farika üstleniyor. Derinliği fazla olan alt metinlerle film egzantrik bir şekilde minimalist sinemaya da yeni bir pencereden bakıyor aslında. Merak unsuru oluşturan karakterler ve ögeler de bu yeniliğin bir parçası.

 

Sonuç olarak, hem arthouse hem de Türk sinemasında örneklerine nadir olarak rastlayacağımız bir film bu. İzlemesi ve anlamlandırması güç. Karakterleri farklı olsa da şaşırtıcı derecede aynı kaderi yaşayan insanların hikayesi Ben O Değilim. Kaotik insan evrimine bakışıysa son derece şaşırtıcı.

Furkan Erkan

twitter.com/SinefildeNotlar