Popüler Sinema

Mahalle hafiyesi Tekin ve Tekin’in biricik İsmail abisi bürolarında otururken, Suzan bir femme fatale edasıyla içeri süzülür. “Kızım kayboldu.”, der bizim Suzan ve olaylar bir türlü gelişemez. İstanbul sokaklarında adrenali alınmış bir kovalamayla akmaya çalışan Sen Kimsin, neşeli ve sıcak bir tür filmi değil. Özünde rahatsız edici olan da bu değil! Malum, bir komedinin komik olmamak gibi bir günahı olamaz. Bu onu en fazla “kötü bir komedi” yapar. Oysa gülmeceye gönül veren bir sinemasever için zekasına yönelik taarruzdan daha yürek ezen bir şey yoktur. Cinsiyet bıçkınlığının ulu orta yüceltiliyor oluşu ise süzme karabasan! Kadınlara öylesine yüklenen, onları, ‘güldürme’ algısının yaydığı zehirle doya doya sömüren ve tüketen bir zihniyet söz konusu. Bu zihniyet, filmin dört köşesine sunturlu bir dozla ve hunhar bir görsel dille, virüs misali yayılıyor. Haliyle filmimiz kendisine ayrılan vakti gelişigüzel doldururken görüp duyduğumuz her şey daha itici bir hal alıyor. Derdimiz yerli parodiyse Arabesk’i, derdimiz hafiyeli gülmeceyse Şabanoğlu Şaban’ı yüzüncü kez izlesek daha makbule geçer.

Sen Kimsin’i, enteresan kısalarından ve en azından ‘eğlendirme’ niteliğini haiz Çok Filim Hareketler Bunlar’dan bildiğimiz Ozan Açıktan yönetiyor. Kendisinin senaryoda da parmağı var. Evet, Açıktan’a ve Tolga Çevik gibi diğer isimlere bakınca, kimlikli bir senaryo beklentisi doğmuştu. Şimdi ise; bu film son dönem gişe gülmeceleri içinde nereye oturur, bilemedim. Hiçbirimizin paraya bu kadar ihtiyacı yok ya da olmamalı. 

Ceylan Özçelik