Popüler Sinema

Filmin yönetmeni ve yazarı Nicholas McCarthy bir kısa filmci. ABD’de birçok kısa film festivalinde filmleri yarışmış. Bu hafta eleştirdiğimiz Ruh-The Pact de zaten yönetmenin daha önce yarışmalara soktuğu kısa filmin uzun versiyonu.

Film beni her ne kadar korkutsa da seyrederken içimden iyi bir kısa film olurmuş hissi geçmişti. Yönetmenin kısa filmde derdini kompakt bir şekilde anlatma alışkanlığı filmde hemen kendini belli ediyor. McCarthy daha başlangıçtan itibaren hiç oyalanmıyor, hemen konuya dalıyor. Korku sinemasının klişelerini artarda sıralıyor. Bunlar klişe olsalar da bizi yine de korkutuyor. Zaten oldum olası hayalet, ruha giren şeytan çekindiğim filmlerdir. Tabii bir de Uzakdoğu sinemasının dünya sinemasına hediyesi çocuk öğesinin korkuda kullanılması. Bu söylediklerimin hepsi Ruh’ta bolca var.

Filmin konusuna gelince, Nicole ve Annie kardeşler zor bir çocukluk yaşamışlardır. Anneleri garip yaşam şekliyle iki kıza da acı ve öfke dolu duygular miras bırakmıştır. Acımasız cezalandırma alışkanlığı iki kızın da anılarındadır. Fakat anne ölünce kızlar mecburen eve dönerler. Daha kapıdan girer girmez acaiplikler başlar. Durup dururken yere düşen resimler, içinden garip sesler gelen bir dolap ve sonunda annelerinin resminde tanımadıkları bir kadın silueti korkunun zehirli damlalarını hissetmemize sebep olur.

Nicole kardeşi çağırınca kızıyla beraber annelerinin evine gelmiştir. Gece herkes yattıktan sonra küçük kız seslerle uyanır annesinin bir siluet tarafından kaçırılmasına şahit olur. Annie ise küçük kızı kaptığı gibi evden kaçar. Polise durumu anlatır, kardeşinin kaybolduğunu da bildirir. Ama olayı bütün gerçekliğiyle anlattığı için polisler Annie’nin ruh sağlığından şüphelenirler. Annie bu gizemi tek başına çözmelidir.Liseden tanıdığı bir medyum kız arkadaşını yardım için arar.

Bu sahneler gerçekten korkunçtu. Tavanda vücudu kıvrılan bir kadın, kapanan kapılar, gizli odalar derken  “Serdar filmi kapat kurtul” laflarını içimden söylememe sebep oldu. Ama siz okuyucular için bu işkenceye dayandım. Filmin son çeyreği ise belki korku hissi açısından daha yenilir yutulur durumdaydı ama filmin mantığına da ters düşmüyordu. Genel itibariyle iyi kotarılmış bir hikayeye sahip Ruh. Son dönemlerde Uzakdoğu sinemasının örneklerini taklit eden Hollywood’un klişelere rağmen bu filmle orjinalliye yaklaştığını söyleyebiliriz.

Filmin oyuncuları da dünya sinemasında fazla yer etmemiş genç isimler. Bir tek Casper Van Dien’i hatırlayabiliriz. Paul Verhoven’in Yıldız Gemisi Askerleri filminden hatırlayacağınız yakışıklı genç savaşçı bu filmde polis rolünde. Kız kardeşleri oynayanlar ise televizyon dizilerinde kendini kanıtlamaya çalışan isimler. Bu film için muhteşem bir korku diyemeyiz ama korku severlerin beklentilerini de karşılayabildiğini söylemeliyiz.

Hadi size iyi korkmalar...

Serdar Akbıyık

twitter.com/serdarakbiyik