Popüler Sinema

Organizasyon konusuna gelirsek, Festival’in ikinci günü hava durumu nedeniyle riskli görünen gezi programı, beklenen araçlar, problemli otel odaları ve filme yetişmeye çalışan basın mensupları üzerinden  eleştirilebilir. Avşar Sinemaları’nın Yeşil Sinemaları’na oranla iyi olması film seçimini de etkiledi... Hava durumu nedeniyle kimi basın mensupları Malatya’nın Arapgir ve Kemaliye bölgelerini gezerken ben film izlemeyi tercih edenlerden oldum. 

Avşar Sinemaları’nda önce Simurg ardından Hamas’ın Kadınları ve Yük filmlerini seyrettim. Her filmin ekibinden kimselerin film gösterimi sonrası soruları yanıtlamak için seyircilerin arasında olması büyük avantajdı. Her ne kadar mikrofon ve ses sorunu yaşansa da, akla takılanlar yanıt imkanı buldu. Simurg, kritik sürece girilen açlık grevlerinin gündemde olduğu şu günlerde izlenilmesi daha da fazla anlam ve gerek kazanan filmlerden. 96 ve 2000 grevlerinin üzerinden anlatılan belgesel türündeki film her ne kadar yoğun müzik,  fazla karakter seçimi ve  dramatik öğeler yoğunlaştırılarak gerçeklik algısının zayıflamasına neden olsa da olayın ve maruz kalınan atmosferin boğazda düğüm bırakan gerçekliğiyle size sağlam bir tokat atıyor. Ardından izlediğimiz Hamas’ın Kadınları, Hamas örgütünün kadın destekçileri ve yöneticileri üzerine hazırlanan, bana bir kalıp üzerinden antitez sunmadan, yalnızca politik çerçeveden anlatılan bir resmi gösterse de izlemeye değer, bir film. Yük ise görüntüleriyle görüntü yönetmenine teşekkür etme isteği uyandıran tam bir manzara filmiydi. Hikayenin anlaşılırlığı, altmetninin kuvvetliliği tartışılsa da filmin her karesinde görsel bir tatmin yaşattığı aşikardı. Nadir Sarıbacak’ın üstün performansının da altı çizilmeli... 

Salondaki seyirci analizini sorarsanız Simurg’da film esnasında 10 kadar kişi farklı aralıklarla salondan ayrıldı, salonun ancak yarısı doluydu film bittiğinde. İzleyicinin anlatıya mı yoksa konuya mı tahammülsüz olduğu noktasını sizin yorumunuza bırakmak istiyorum. Hamas’ın Kadınları neredeyse tamamen dolu bir salonda izlendi. Yalnız çocukların sıkıntısı, altyazıların üst üste binmesi, telefonla uğraşıp ışığıyla göz yoran yan koltuktaki izleyici sorunları nedeniyle kısa olan film iki kat yordu beni. Bir de filmin bazı görüntülerinin webcamden alındığını sayarsanız yılmış halde geride bıraktım o saati. Yük, tamamen dolu bir salona oynayan ancak filmin bittiği dakikalarda seyirciler arasında “Eee ne oldu şimdi” sorusunun fısıldandığı, izleyiciyi hikaye anlamında çok tatmin etmediğini düşündüğüm bir film olarak ikinci günde alınan notlar arasındaydı. 

Ekibin diğer kısmının gittiği Arapgir ve Kemaliye gezilerini sorarsanız yağmura rağmen memnuniyetsiz olanı görmedim, onca saat yol bile yormamışto gezi ekibini.  Öyle ki gezi sonrası 3 filmin ardından yorgun düşen ben gidemesem de bu ekip Broken adlı bir filme gitti ve filmin en iyiler arasında olduğuna dair hemfikir görüş bildirildi. Malatya’da bir gün daha böyle geride kaldı...