Popüler Sinema

ABD’li ünlü film eleştirmeni Roger Ebert’in de dediği gibi: Bakmaktan gözünüzü alamayacağınız bir trafik kazası gibi Kynodontas. Hanekevari. Rahatsız edici. Gerçekleri suratınıza çarpan, sert bir film. 

Okumalara açık, izlerken de düşünürken de sizi zorlayacak bir sinema diline sahip. Onun bu zorlayan, farklı anlatış tarzı izleyicisine de bambaşka bir bakış açısı fırsatı sunuyor. Yarattığı alternatif dünyanın içine bırakıyor seyircisini. Bir şey öğretmeye çalışmadan anlatıyor hikayesini. Tanık sandalyesine gömüyor adeta.

Kynodontas (Köpek Dişi) Avrupa’nın parlayan çocuğu Yorgos Lanthimos’un sinemasının en nadide örneği. İki kız, bir erkek çocuk, anne ve babadan oluşan çekirdek aile şehirden uzak müstakil bir evde yaşamaktadır. Anne ve çocuklar evden dışarı adım dahi atmazken, baba ise şehirde çalıştığı fabrikaya gidip gelir sadece. Çocukların dış dünya ile bağlantısı hiç yoktur. Ne televizyon ya da radyo, ne bir arkadaş, ne bir su şişesi markası... Hiç bir şey! Çünkü dışarısı çok tehlikeli. Ancak yeteri kadar büyüdüğümüzde dışarı çıkabiliriz. Yani sağ köpek dişimiz düştüğünde. Ya da sol... Babanın ev düzenini kurmada yetkili tek kişi olduğunu görüyoruz. Bir nevi kendi imparatorluğunu kurmuş bir hükümdar gibi. Konuşulan dilde dahi yapıbozumu kullanılarak dış dünyaya tamamen yabancı bireyler yetiştirme çabası var babada. Ne kullanılan kelimeler, ne şarkıların anlamları... Hiç bir şey doğru öğretilmiyor çocuklara. Hiç bir zaman potansiyelini gösteremeyecek, okyanusa ulaşamayacak akvaryum balıkları gibi kalıyorlar evin içinde. Evin dış dünyayla tek bağlantısı ise evin erkek çocuğunun cinsel ihtiyaçlarını karşılamak için tutulan bir kadın. Babasının çalıştığı fabrikanın güvenlik görevlisi olan kadın arada sırada her türlü canlıdan itinayla izole edilmiş eve geliyor. Birgün evin kızlarından büyük olan ile iletişime geçen fahişe ona dış dünyadan bir şeyler veriyor. (Rocky ve Jaws filmlerinin betacam kasetleri) Dış dünyadan haberdar olan evin büyük kızı için artık hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Beyninde büyümeye başlayan merak tohumu tüm korkularını yenmeye ve onu büyük bir adım atmaya itiyor. Filmin sonunda ise Lanthimos’un zekası karşısında şok olacağınızı garanti edebilirim.

Köpek Dişi dibine kadar insanın içine batan bir film. Çirkinliğin kabullenilişi adeta! Tüm yerleşik algılarımızı, bugüne dek üzerinde durmadığımız, sorgulamadan yaptığımız eylemleri bize hatırlatıyor. Düşün, diyor! Tüm basmakalıpları gözümüze sokarak bir nevi onlara karşı dimdik duruyor. 

Filmde geçen her şey köşeli. Her şeyin sınırları belli. Adeta robotik bir düzen hakim. Yönetmenin estetik kaygılar güttüğünü söylemek çok zor. Klasikleşmiş çekim açılarını bir kenara bırakarak daha rahatsız edici kadrajlara yönelerek sadece hikayenin değil, anlatış şeklinin de seyirciyi irite etmesini sağlıyor. Her alanında yüzümüze çarpan monotonluğuyla bize kurduğu bu dünyanın ne kadar tekdüze ve saçma olduğunu gösteriyor Lanthimos. Aslında düşündüğümüzde şu an içinde bulunduğumuz dünyaya ne kadar benzediğini de içten içe hissettirmeyi başarıyor. 

Popcorn film seyircisinin yanından bile geçmemesi gereken, farklı anlatış tarzlarına hakim bir kitle için daha uygun olduğunu düşündüğüm bu filmin, Yorgos Lanthimos’u Amerika’ya, Hollywood’a götürüp ona bir Oscar adaylığı kazandırdığını aynı zamanda da Cannes Film Festivali’nden ‘’Farklı Bakış Açısı Ödülü’’ ile döndüğünü belirtmekte fayda var. 

İhtiyacınız olan o sert tokadı atacak, sizi ruhen ameliyat edecek bir filme hazır olun!  

Twitter.com/TombalakAbi