Popüler Sinema
Karanlık Sır
|
(6.5/10)
Yazar: Duygu Kocabaylıoğlu
|
Şu güzelim Nisan ayında bir İspanyol gerilimi almaz mıydınız? Cevabınız bahar çiçeklerinin açtığı günlerde bile “evet” ise, vizyona yeni giren 2017 yapımı Marrowbone hikayesi, yerli komedilerin çılgın gibi estiği nisan vizyonunda seyredilebilir bir yabancı film alternatifi olarak karşımıza çıkıyor.
Filmin yönetmenliğini ve senaristliğini ilk uzun metrajına imza atan Sergio G. Sánchez üstleniyor fakat Sánchez İspanyol korku-gerilimlerini sevenlere yabancı bir isim değil. Ülkemizde de vizyona giren ve Sánchez’e senaryo dalında pek çok adaylık ve ödül getiren Yetimhane ve Kıyamet Günü filmlerinin de senaristi kendisi. Keza bu filmlerin övgüleri toplayan yönetmeni J.A. Bayona da, Marrowbone’un yapımcılarından biri. Yani yine yönetmenlik-senaristlik-yapımcılık koltuklarında dostane al-ver’lerin yaşandığı bir yapım var karşımızda. Sergio G. Sánchez’in kendi ilk uzun metrajını İngilizce çekmesinde ve filmin başat oyuncuları arasında Anglosakson cemiyetten isimler olması da yönetmenin yürüdüğü uluslararası camiayı kanıtlar nitelikte.
Kısa özeti ve fragmanın yarattığı atmosfere ya da 19 yy. esintisi taşıyan adına aldanarak Marrowbone filminin bir uyarlama olduğunu da sanmayın; bilakis yönetmenin bizzat orijinal senaryosu ki doku ve atmosfer olarak aşinası olduğumuz perili ev-aile gerilimi türünün özelliklerini taşısa da, bu filmi başlı başına öznel kılan iki ana unsur var. İlki anne ve 4 çocuğunun yaşadığı ağır travma ki detaylarını film boyunca parça parça öğreneceğiz, ikincisi ailenin büyük oğlu Jack’in üstlendiği sorumluluklar sonrası filme esas şeklini veren kırılmalar. Bu noktadan sonrası filme dair olduğu gibi spoiler/sürprizbozan mahiyetinde olacak ama açıkça söyleyelim ki ağır temposuna ve bazı tahmin edilebilir hamlelerine rağmen Sánchez işin içine psikolojik gerilim de katarak filmini orta karar bir çizginin üzerine taşımayı başarıyor. Onun senaryosunu yine J.A. Bayona çekse belki bir tık daha çizgi üstü bir film karşımıza çıkabilirdi, çünkü senaryonun yakaladığı malzeme ve dönüş çok yerli yerinde.
Sánchez başarılı bir senarist olmakla beraber ilk filminde oyuncu yönetimi konusunda biraz daha pişmek istiyor diyebiliriz. Zira filmin omurgasını sırtlayan başrol George MacKay, Jack rolünde inandırıcılık açısından yer yer puan kaybediyor. Filmin MacKay’den sonraki en başarılı performansı ise çocuk oyuncu Matthew Stagg’a ait. Ailenin en küçük oğlu Sam rolünde gözleri dolduran bir masumiyet çiziyor. Hikayesi açısından kıymetli bir yan karakter Tom Porter olan şematize olmaktan çıkartılıp, belki biraz daha derinlikli çizilebilirdi, o zaman biz de oyuncu Kyle Soller’e bu kadar gıcık olmazdık. Yine de her karakter senaryonun ve yönetmenin onlardan istediği kadarını yerine getiriyor diyelim.
Uzun lafın kısası, tipik bir İspanyol korku-gerilim-aile dramı örneği olan ve psikoloji ile doğaüstü gibi görüneni hakkıyla harmanlayan Marrowbone,temsil ettiği türün klişelerini dahi incelikle filme yediriyor; kalabalık vizyonda gözden kaçmaması gereken bir alternatif.
