Popüler Sinema

Gittiğin yağmurla gel’,  ‘Ölünce sevemezsem seni’,  ‘Kiziroğlu’, ‘Sen unutma beni’,  dersek aklınıza ne gelir? Sanıyorum ki, hemen herkes, özellikle de bizim nesil, bir nostalji yaşayacakdır. Evet 90’lı yıllara damgasını vurmuş olan ‘Ayna’ grubunu o yıllarda beğenerek dinlemeyen olmamıştır sanırım. Grubun popüler parçalarına damgasını vuran ve onlarca bestenin sahibi ‘Erhan Güleryüz’ ü uzun yıllar gözlükleriyle tanıdık. Hatta gruptan ayrılıp solo şarkılar söylerken bile gözlüklerini hiç çıkarmadı. Nihayet müzik dünyasından sinema’ya transfer oldu da gözlerini görebildik. Evet, Erhan Güleryüz’ün , hem yazıp, yönettiği, hem de oynadığı ilk filmi ‘İçimde Akan Nehir (Kafkas)’ bu hafta vizyona girdi. Böylece Türk sineması Mahsun Kırmızıgül ve Özcan Deniz den sonra müzik dünyasından yetenekli bir yönetmen, senarist ve oyuncu daha kazanmış oldu. Yetenekli diyoruz, çünkü hem yazmak, hem yönetmek, hem de oynamak hiç kolay değil. Üstelik ilk filmi olmasına rağmen gayet başarılı bulduk. Elbette ki bu başarıda, müzisyen olmasının verdiği avantajı kullanarak filme kattığı güzel müziklerin de payı çok büyük.

Film, konusunu ‘Karabağlı’ bir ailenin gerçek hikâyesinden aldığından, ‘Dağlık Karabağ’ bölgesinde Azerbaycan - Ermenistan savaşının gerçek görüntüleriyle başlıyor. Ana karakterimiz ‘Hazar Kafkas’  (Erhan Güleryüz) Karabağ savaşında bulunmuş ve yaralanmıştır. Yıllar sonra döndüğü kasabasında hasta olduğunu ve yakında öleceğini öğrenir. Yıllardır görmediği oğlunu görme umudu onu ayakta tutarken, yeni tanıştığı Nehir’ e karşı olan duyguları da onu motive etmeye başlar. Babasından kalan tek evini, Nehir'in ölüm döşeğindeki kızının hayatını kurtarmak için satar. Bu arada babasıyla ilgili olan, geçmişten kalan sır da çözülür.

İçimde Akan Nehir, tam bir ‘Sabır’ filmi. Hem Hazar’ın  hem Nehir’in yaşadıkları, üst üste gelen acıları ve hayata tutunma çabaları tamamen sabrın mucizesi. ‘’Sabır öyle bir iptir ki;  Sen kopacak sanırsın o gittikçe güçlenir… Sen bitecek sanırısın, o gittikçe çoğalır’’ der Mevlana. Evet Dünya’ya en az verilen ama mükâfatı en değerli şeylerden biriymiş sabır. Ve bütün zorlukları açan sihirli bir tılsım.

Güleryüz’ün oyunculuğu filmde gayet doğal olmuş ve rolüne çok iyi gitmiş. Fakat dört dörtlük değil tabii ki. Filmin en aksayan yanı ise, senaryosu. Senaryoda içi doldurulmamış olan flashbackler ve kopuk olan sahneler çok göze batıyor. Ayrıca yeşilçam dönemine ait klişeler de biraz komik kalmış. Örneğin, İbrahim Tatlıses ve Ferdi Tayfur gibi sanatçıların filmlerinden sıkça hatırladığımız, gazinocular kralının, sesi güzel olan esas oğlanımızı tesadüfen duyup kartını verme klişesi, filmde aynen kullanılmış. Esas kızımız Nehir’in (Tuğçe Kazaz)  kapı komşusu çıkması da göze batan diğer bir klişe. Bu arada Tuğçe Kazaz, filmde oyunculuğunun üzerine çok şey katarak iyi bir performans göstermiş.

Bu arada film, Kültür Bakanlığı ve Hazar tanıtma enstitüsü desteği ile çekilmiş. Şanssızlığı ise, birçok filmin yaşadığı gibi dağıtım sorunu. Maalesef, her yerde gösterime girememiş ve kısıtlı sayıda sinema da yer bulmuş. İzlemek için biraz çaba sarf etmeniz gerekecek. Bu arada Hasan Kaçan ve müzisyen Cahit Berkay da filme renk katan isimler. 

Sonuç olarak “İçimde Akan Nehir” filmini tek bir cümleyle özetlersek, Hazar Kafkas’ın filmde dediği gibi ‘Her nehir kendi denizini arar’.

Twitter.com/huseyin_eken