Popüler Sinema
Hayaletlerimiz ve Biz
|
(6.0/10)
Yazar:
|
Hayaletler gerçekten nelerdir? Neden bu kadar çok hayalet öyküsü var? Bunun nedeni sanırım, ne kadar bilimsel düşünürsek düşünelim, söz konusu ölüm olunca kavrayışımızın yetmeyişi. Ölüm, hayatın yokluğu ve biz bu yokluğu tasavvur edemiyoruz. |
Sevdiğimiz birisi tamamen ama tamamen yok olabilir mi? Yani, gökyüzünden de bizi seyretmiyor mudur? Böyle bir şey en ateist, en pozitivist, en materyalist kafanın bile düşünmekte zorlandığı bir durum. Sevdiklerimizin, bir yerlerden, bir şekilde bizi izlediklerini düşünürüz. Bunun istisnası yok gibi bir şey. İnanmıyorsanız, solcuların ölülerinin ardından neler dediklerini dinleyin veya okuyun. “Nur içinde yatsın” yerine, “Işıklar içinde yatsın” diyerek dindarlarla aynı şeyi söylerler. Alaycı filan değilim bunları yazarken, insan olmanın, kavrayışımızın sınırları var.
Bir de suçluluk duygusu vardır. Sevdiklerimize, hiçbir zaman mükemmel davranmamışızdır. Kimi zaman bir isteğini yerine getirmemiş, kimi zaman onlara öfkelenmişizdir. Hattâ, en sevdiklerimize bazen lanet bile okumuşuzdur. Ya bu kötü niyetlerimiz, onların ölümünü hızlandırmışsa? Hatta ölümlerine neden olmuşsa? Saçma deyip geçmeyin, “hayatta kalanın suçluluk duygusu” psikolojide yeri olan bir kavram.
Dolayısıyla birisi bir filmde hayalet görüyorsa, muhakkak onun geçmişinde bazı ölümler olduğunu düşünmek gerekir. Bu ölümlerin travması, suçluluk duygusu bir şekilde su yüzüne çıkmaktadır bir nedenle.
“Öbür Dünyadan” kolektif bir büyük travmanın yaşandığıyıllarda geçiyor. I. Dünya Savaşı ve kuş gribi milyonlarca insanın canını almıştır. Hayaletleriyle barışmak, onlarla iletişim kurmak isteyen insanlar, şarlatanların avucuna düşmüştür. Florence (Rebecca Hall)şarlatanları açığa çıkarmayı meslek edinmiş, bilime inanan bir kadındır. İşinde başarılıdır da. Bir gün, bir okuldan davet alır. Ölü bir öğrencinin hayaletini görenler olmuştur. Florence ortada bir şarlatanlık varsa açığa çıkaracaktır. Florence, hayaletlerle ya da şarlatanlıklarla karşılaşmaya başladıkça, yavaş yavaş onun hayatının gerçekleriyle, geçmişinde olanlarla da tanışmaya başlarız. Florence’in annesine ne olmuştur? Neden yetimhanede büyümüştür? Babası nerededir? Ya okuldaki insanların geçmişleri?
“Öbür Dünyadan” ne yazık ki vasatın az üstünde bir film. Benzer konuları anlatan, Franco döneminin dehşetine gönderme yapan “Yetimhane” ve “Diğerleri” gibi filmlerin düzeyinde değil. Ama Rebecca Hall ve Imelda Staunton gibi iyi oyuncuları ve iyi bir işçiliği var.
Cüneyt Cebenoyan
