Popüler Sinema

Çizgi roman uyarlamalarını severler olarak 2015 yılını Avengers: Age of Ultron, Ant-Man ve Fantastic Four ile kapattık. Yılın merakla beklenen filmi Avengers serisinin ikinci filmi Age of Ultron öncülüğünün başarıyla kotardığı çok karakterli hikâye bütünlüğünün ve bu kadar karakterin dengeli kullanılarak filmin süresinde sıkıntı yaşanmamasının altından kalkamayarak ezildi. Yüksek bütçesinin kat kat üzerinde gişe geliri elde etmesine rağmen hem çizgi roman meraklılarının hem de sinemaseverlerin çoğu filmi bekledikleri kadar iyi bulmadı. Avengers’in aksine büyük beklenti baskısı olmadan vizyona giren yılın ikinci çizgi roman uyarlaması ise Ant-Man oldu. Ant-Man, çoğu çizgi roman uyarlamalarında kahraman mitolojilerinin alt yapısına hazırlık filmi olarak görüldüğü için, şimdilik tutuk seviyede olabilen başlangıç maceraları içerisinde fena sayılmayacak bir yerde duruyor. Çizgi romanlarda sıkça başvurulan farklı kuşaklardaki kahramanın yeni nesile göre güncellenmesi durumunu iyi kotararak asıl Ant-Man (Hank Pym) ve halefi Scott Lang karakterlerinin hikâyesini basit olarak anlatmış oldu. 

Marvel stüdyoları tarafından çekilen Avengers ve Ant-Man’dan sonra yine bir Marvel Comics ürünü olan ama sinema hakları Fox stüdyosunda bulunan Fantastic Four ise bu hafta vizyona girdi. Film ne yazık ki şu an için yılın kötüsü pozisyonunda. Gösterime girmeyen 1994 yılı yapımı filmi saymazsak beyazperdedeki üçüncü Fantastic Four uyarlaması olan 2015 versiyonu kesinlikle öncüllerinden daha iyi, çünkü diğer uyarlamalar her yönden kötüydü. 2012 yapımı “Chronicle” (Doğaüstü) filminden sonra ikinci yönetmenlik macerasıyla karşımıza çıkan Josh Trank görsel olarak temiz bir iş çıkarsa da birden fazla senaryo yazarının olması filmde her şeyi daha önceki uyarlamalardan farklı yapmaya çalışarak çorba olmasını sağlamış. Sanırım iyi bir Fantastic Four filmi izlemek, ki eğer hakları tekrar Marvel stüdyolarına geçerse yıllar sonra mümkünmüş gibi duruyor. 

Tek tek bakıldığında; Miles Teller (Whiplash), Kate Mara (American Horror Story), Michael B. Jordan ( Fruitvale Station), Jamie Bell (Billy Elliot) gibi iyi oyunculardan seçilmiş kadro, bir araya gelince (üstelik bir süper kahraman grubu filminde) çok uyuşmamışlar gibi duruyor. Çizgi romanın köken hikâyesini bilenler Fantastic Four’un uzaya çıkan bir araştırmacı astronot grubu olduğunu bilir. Okuyucuların bunu filmin son yıllardaki çizgi romanlarda geçen iyi hikâyelerde Reed Richards’ın paralel evrenlere yaptığı ziyaretleri anlatan sağlam maceralara atıfta bulunarak değişmiş olmasına bozulmayacak olsa da, Dr.Doom’un olaya dâhil edilişi yine kan uyuşmazlığına yol açmış. Filmi izlerken Doom’u hiç katmayıp gittikleri paralel evrende Galactus’la karşılaşsalardı biraz Prometheus biraz Ant-Man tadında ne güzel olurdu diye düşünmeden edemedim. En yeni versiyonu bile çizgi romandaki aslına atmosferi ve karakterler olarak çok uzak. Çizgi romanlardaki gibi alternatif olabilecek çoklu evren teorilerine tutunabilecekken, onu da beceremeyen filmin tek iyi yönü görselliğin ve gerçekçi havanın eski uyarlamalara göre düzelmiş olması. Bence en doğru karar “Thing” karakterinin tamamen bilgisayarda yapılması olmuş.

Yönetmen değiştirmiş olması bile Ant-Man filminde kötü bir sonuca yol açmazken, Fantastic Four doğru yönetmen ve senaryo yazarı kimyasını tutturamamış ne yazık ki.

Twitter.com/muratduygu