Popüler Sinema
|
(6.8/10)
Yazar: Furkan Erkan
|
Yargıç, baba ve oğul ilişkileriyle birlikte aile kavramını hukuk çerçevesinde mercek altına alan klasik bir Amerikan filmi. |
Chicago’da ikamet eden, sıkı davalar konusunda yaratıcı ve soğukkanlı savunmalar yaparak müvekkillerini aklamaya çalışan Hank Palmer (avukat) , annesinin ölümü üzere babası Joseph Palmer’ın yargıçlık yaptığı kasabaya gider ve babasıyla aralarındaki buzları henüz eritememişlerdir.Baba ve oğulun küslüğü, annenin kaybı ailede derin yaralar bırakırken diğer taraftan Joseph’in cinayetle suçlanması aileyi daha da sarsacaktır. Asıl soru şu: ‘’Hank ve Joseph bu olaylar vesilesiyle barışacak mı?’’
Filme şöyle bir bakarsak oyunculukların ön planda olduğunu görebiliriz. Son yıllardaki performanslarını incelediğimizde, Iron Man figürüyle oluşturduğu ukala ve cool performanslarıyla Robert Downey Jr’ın öne çıktığını görüyoruz. Filmde Hank Palmer’ı oynarken benzer nitelikler sergilediğini söylemek mümkün. Yalnız bu sefer Iron Man ile yapışan kibirlilik yerine daha soğukkanlı bir karakteri canlandırıyor. Oscar ödüllü oyuncu Robert Duvall yine formunda. Öyle ki idealist,dürüst,alzheimer hastası ve kanserle burun buruna olan bir yargıç, aynı zamanda kendi ilkeleriyle yaşayan huysuz bir babayı ‘’Akademi Ödülleri’’ (Oscar) pek sevecektir. Yardımcı rolde karşımıza çıkan bir başka Oscar ödüllü oyuncu Billy Bob Thornton’ın ise tam anlamıyla hakkını vermek lazım derim.
Filmin giriş-gelişme bölümündeki senaryo çok zekice.Hatta bir an mahkeme filmlerindeki klişeleri yıkarak orijinal bir çatışma yaratacağını düşünürken maalesef sonuç bölümü bu klişelere kendini kaptırıyor ve uzayan süreyle beraber araya sıkıştırılmış, eski sevgili mevzusu bunaltmaya başlıyor seyirciyi.
Son tahlilimizi yaparsak, ‘’Yargıç’’ mahkeme filmlerinin genel yapısını kullansa da bunu sıkıcı bir hale getirmeden yapıyor.Oyunculuklar her ne kadar başarılı olsa da film, aile-hukuk bağlamını iyi kuramıyor: En azından aile kavramının meziyetini farklı bir yönle görmek isteyenler buyursunlar salona…
*12 Kızgın Adam ve Homer Simpsons göndermeleri iyi düşünülmüş.
*Hank Palmer’ın giriş kısmındaki dava sahnesi biraz daha uzun olabilirdi.
Furkan Erkan
